31 maja 2022 r.

Hiszpania - słysząc tę nazwę kraju, wielu z nas na myśl przychodzą widoki słonecznych plaż, energetyczny taniec flamenco z dźwiękiem gitary w tle oraz popołudniowa sjesta. Jest to obraz całkowicie słuszny, ponieważ panuje tu niesamowity klimat zabawy, gwaru i luzu. Jest to kraj, który skrywa w sobie wiele ciekawostek. Jakich? Poświęć kilka minut, a przekonasz się ile nieoczywistych faktów drzemie w tym iberyjskim państwie.

Terytorium Hiszpanii

Hiszpania jest jednym z trzech państw położonych na Półwyspie Iberyjskim. Jej pełna nazwa to Królestwo Hiszpanii, które wywodzi się od słowa “Hispania”- Ziemia Królików. Jednak nie mieli tu na myśli właściwych królików, a małe ssaki tzw. góralki, które pomimo krótkich uszu, przypominały je mieszkańcom. Licznie zamieszkiwały one obecne hiszpańskie ziemie. Wówczas Fenicjanie okrzyknęli południową część Hiszpanii mianem “Wyspy Góralek”, która potem ewoluowała i przeszła w nazwę łacińską “Hispania”. A cały kraj został podzielony na siedemnaście tzw. wspólnot autonomicznych, gdzie każda z nich posiada własną władzę lokalną, specyficzne tradycje, święta i dania.
Przebywając w wakacje na terenach hiszpańskich, możemy spędzić czas zarówno nad Morzem Śródziemnym jak i nad Oceanem Atlantyckim. Hiszpania bowiem nie leży tylko w Europie, ale również jej administracyjne ziemie odnajdziemy w Afryce, gdzie przy wybrzeżach rozpościerają się Wyspy Kanaryjskie (archipelag składający się z 8 wysepek). Z kolei na samym afrykańskim cyplu umiejscowione są dwa hiszpańskie miasta - Ceuta i Melilla.
Z racji, że język hiszpański jest drugim najczęściej występującym językiem ojczystym na świecie (mówi nim ok 500 mln osób w 44 różnych krajach), wiele osób próbuje swoich sił w jego opanowaniu. W zasadzie w Hiszpanii obowiązują cztery języki urzędowe: kataloński, galicyjski, baskijski i kastylijski, nazywany potocznie po prostu językiem hiszpańskim. Ciekawostką może być również fakt, iż hiszpański hymn, jako jeden z trzech na świecie, nie ma słów, a jedynie samą melodię. Pomimo licznych prób ułożenia słów do hymnu, jak do tej pory nie udało się stworzyć takiej wersji, która zyskałaby poparcie i została oficjalnie przyjęta.

Fauna i flora

Hiszpania to kraj w przeważającej części wyżynny i górzysty (zajmują blisko 90% całej jego powierzchni). Obszar jest mocno zróżnicowany, bowiem znajdziemy tu zarówno ośnieżone szczyty jak i piaszczyste plaże, a także ogromną ilość lasów, które pod względem wielkości powierzchni klasyfikują się na drugiej pozycji w Europie. Ponadto turyści oraz mieszkańcy mogą cieszyć się ponad 8 000 km złocistych plaż położonych nad lazurową wodą.
Jest to także najcieplejszy europejski kraj z ilością ok 260-280 słonecznych dni w roku. Tym samym, całym rokiem przyciąga licznych turystów. Co ciekawe, znajdziemy tu największą, na tym kontynencie, ilość gatunków ssaków, gadów i ptaków, takich jak: sarny, jelenie brunatne, żbiki, wiewiórki, koziorożce, świstaki, rysie, nietoperze, salamandry plamiste, strzyżyki ,kosy, papugi, a w wodach spotkamy m.in. różne gatunki wielorybów i delfinów. Są to mało egzotyczne, jak na panujący tu klimat, zwierzęta, jednak doskonale w nim się odnajdują. Hiszpania słynie również ze swojej oliwy, aż 44 % jej światowej produkcji trafia na rynek właśnie z hiszpańskich upraw, a jako jedyny kraj w Europie może poszczycić się uprawą bananów.

Zwyczaje

La Tomatina jest to słynne sierpniowe święto w hiszpańskim miasteczku Buñol. Reguły zabawy są proste, wszyscy uczestnicy obrzucają się przejrzałymi pomidorami. Na tę okoliczność hoduje się się specjalną odmianę tego warzywa, aby była miękka i soczysta. Szacuje się corocznie uczestnicy zużywają podczas “bitwy” ok 100 ton pomidorów. A wszystko zapoczątkowała młodzieńcza sprzeczka w 1945 roku, gdzie w ruch poszły pomidory z pobliskiego sklepu. Co więcej, znaczącą większość uczestników stanowią turyści.
Hiszpanie są znani ze swojej gościnności i komunikatywność. Nie powinno więc dziwić, że za niegrzeczne zachowanie przyjmuje się tam spotkanie znajomego i nie zatrzymanie się chociaż na krótką pogawędkę. Warto również wiedzieć, że Hiszpanie na powitanie zamiast podawania ręki, całują się dwukrotnie bądź trzykrotnie w policzek. Celebrują oni każdy obiad, uwielbiają jeść i spotykać się ze znajomymi. Całe życie toczy się u nich w okół fiesty i sjesty, na którą udaję się do domów, restauracji większość mieszkańców m.in. z powodu wysokiej temperatury o tej porze dnia. Ze stoickim spokojem podchodzą do życia, czego można im szczególnie pozazdrościć w dzisiejszym zabieganym świecie. A w odróżnieniu do wielu nacji, wszyscy mężczyźni wywodzący się z tego iberyjskiego państwa, noszą dwuczłonowe nazwiska. Pierwsze nazwisko ojca oraz rodowe matki. 
Narodowym symbolem jest byk - zwierzę, które uczestniczy w korridzie. Walki byków, które tu się odbywają są jednym z bardziej kontrowersyjnych sportów na świecie. Jedni uważają, że jest to magnetyczne widowisko, inni z kolei widzą w tym spektakl z cierpiącym zwierzęciem na czele. Byki są daltonistami, więc przekonanie, że akurat czerwona płachta go pobudza jest całkowicie błędne. Tradycja ta istnieje od setek lat i w dalszym ciągu ma ogromną rzeszę zwolenników. W historii korridy jedynie dwa byki zostały ułaskawione za swoją waleczność, reszta niestety zginęła. Choć wypadki zdarzają się aktualnie dosyć rzadko, w Hiszpanii wykształciła się nawet specjalizacja medyczna, gdzie lekarze uczą się jak leczyć rany zadane rogami.

Barcelona

Miasto olśniewające bogactwem architektury, zwłaszcza secesyjnej, której przykładem jest katedra Sagrada Familia. Rozsławił ją fakt, iż jej budowa trwa nieprzerwanie od ponad 140 lat (skądinąd jej twórcą jest słynny Antoni Gaudi). Budowla w niezwykły sposób, swoimi strzelistymi wieżami, wybija się spośród pobliskiej, niskiej zabudowy. Zakończenie budowy przez optymistów zostało przewidziane na 2026 rok, w setną rocznicę śmierci Gaudiego. Do tych wielu dzieł architektury mogła także przynależeć wieża Eiffela, ponieważ główny architekt właśnie tutaj chciał rozpocząć jej budowę, lecz miasto nie przystało na tę propozycję.
Starówka, co tu dużo mówić, ją trzeba po prostu zobaczyć. Jest ona jedną z najrozleglejszych i najbardziej harmonijnych średniowiecznych starówek Europy. Jej sercem jest słynna aleja La Rambla, która przecina linią drzew, środek starego miasta. Prowadzi od Placu Katalońskiego aż do samego portu. Z kolei jej najstarszą częścią jest Barri Gotic, która tworzy labirynt krętych i wąskich uliczek. Największą atrakcją turystyczną owej dzielnicy położonej w centrum miasta, jest barcelońska Katedra, słynąca m.in. z pięknego patio, w którym mieszka 13 gęsi. Gęsi w katedrze symbolizują czystość świętej Eulalii, która zginęła za wiarę w wieku 13 lat. Są tu można by rzec “od zawsze”, niezmiennie w tej samej liczbie. Według wierzeń, nie mogą one opuszczać tego rejonu, ponieważ gdyby ich zabrakło, zawaliłaby się katedra i zginęłaby Barcelona.
W opisie największych atrakcji turystycznych oczywiście nie mogło zabraknąć Parku Güell. Jest to wspaniały, wręcz surrealistyczny park stworzony przez Gaudiego z jak charakterystycznymi, wszechobecnymi połamanymi, ceramicznymi płytkami wtopionymi w strukturę budynków i murów. Jego nazwa pochodzi od nazwiska katalońskiego przedsiębiorcy, który chciał stworzyć tu osiedle dla zamożnych rodzin. W tym miejscu architektura perfekcyjnie łączy się z naturą. Wszędzie dominują krzywizny, gdyż według autora, w świecie natury nie istnieją idealne, proste linie.
Barcelona posiada piękne, piaszczyste plaże, jednak zaskakujący jest fakt, że nie są to plaże naturalne, a stworzone przez człowieka w 1992 roku, specjalnie na Igrzyska Olimpijskie. Wcześniej znajdowały się tu tereny przemysłowe.

Malaga

Malaga jest jednym z najstarszych miast na świecie. Miasto to założone przez Fenicjan w 770 r. p. n. e., znane było niegdyś jako Malaka. Położona jest zaledwie 130 km na północ od Afryki. Szacuje się, że port Malagi zalicza się do grona najbardziej ruchliwych portów morskich na Morzu Śródziemnym. To tu urodził się Pablo Picasso, prawdopodobnie najbardziej znany malarz świata. A pełne jego nazwisko brzmi: Pablo Diego José Francisco de Paula Juan Nepomuceno María de los Remedios Cipriano de la Santísima Trynidad Ruizy Picasso. Samo miejsce narodzin Picassa - Casa Natal, jest otwarte dla zwiedzających i prezentuje początki życia tego wielkiego artysty, łącznie z jego licznymi dziełami udostępnionymi przez rodzinę.
Swoją przygodę w Maladze warto rozpocząć na wzniesionej na wzgórzu olbrzymiej, obwarowanej Twierdzy Alcazaba. Wróg miał nie lada problem, aby dostać się do tej fortyfikacji pałacowej. Dojście utrudniała mu m.in. bardzo kręta drogą wiodącą do bram i ścieżki sprawiające wrażenie niekończącego się labiryntu z ostrymi zakrętami. Podobnie alejki skonstruowano na dziedzińcu tak, aby władca miał czas ukryć się przed najeźdźcą. W pewnym okresie twierdza stała się również szpitalem, więzieniem i ostatecznie nielegalnym schronieniem dla bezdomnych. Aktualnie została zrewitalizowana i wprawia turystów w zachwyt. Kierując się w dół wzgórza można zobaczyć ruiny Teatru Rzymskiego.
Hiszpania zasłynęła niejednokrotnie z budowli, które powstawały przez setki lat. Do jej grona należy Katedra Wcielenia, którą budowano bagatela 200 lat. Otrzymało miano “kobiety bez jednej ręki”, ponieważ pomimo tylu latach budowy nadal nie została skonstruowana jedna z planowanych wież (z powodu braku funduszy). Mijające lata budowy i coraz to nowe style architektoniczne, spowodowały, że wygląda jakby była połączona trochę z różnych klocków. W jej wnętrzu z pewnością zachwycą masywne XVIII-wieczne organy składające się z kilku tysięcy rur oraz 15 kaplic.

Madryt

Madryt jest najbardziej zieloną stolicą Europy i zarazem największym miastem. Słynie z bogatego życia nocnego, razem z Nowym Jorkiem wiedzie prym jako jedno z “najżywszych” miast świata. Madryt jest trzecim co do wielkości miastem w Unii Europejskiej, a jego symbolem jest niedźwiedź wspinający się na poziomkowe/truskawkowe drzewo. Drzewa te porastały niegdyś obficie tereny przyległe do Madrytu. Z kolei niedźwiedzica to symbol obfitości i płodności, dodatkowo niedźwiedzie chętnie żywiły się owocami tego drzewa. Zamieszkiwały pobliskie lasy, a król Alfonso XI lubował się w polowaniach. Legenda głosi, że pierwsi założyciele miasta osiedlili się w miejscu, gdzie dostrzegli misia opartego o drzewo. Sama nazwa Madryt wzięła się od nazwy "madroño", co oznacza drzewo truskawkowe.
Będąc w Maladze nie może nie udać się do Pałacu Królewskiego, który jest jednym z najważniejszych zabytków w Hiszpanii. Jest to oficjalna rezydencja prezydenta, lecz nie zamieszkuje on jej na co dzień. W jej wnętrzu znajdziemy niespełna 3000 pomieszczeń, co sprawia, iż plasuje się na pierwszym miejscu w kategorii największy pałaców w Europie.  Ku uciesze turystów, w znacznej części został udostępniony zwiedzającym.
Puerta del Sol to główny plac w Madrycie, który uznawany jest także za nieoficjalny środek Hiszpanii. Znajduje się tu dwudziestotonowy posąg niedźwiedzia wspinającego się na drzewo truskawkowe - symbol Hiszpanii, z którym chętnie fotografują się przyjezdni.
Plaza Mayor to kolejny słynny plac stolicy Hiszpanii. Charakteryzuje go prostokątny układ o wymiarach około 120x90 metrów, oraz trzypiętrowe budynki z uwaga, aż 243 zdobionymi balkonami. Na środku stoi pomnik króla Filipa III. Wiele wydarzeń państwowych właśnie się tam odbywało. 

Hiszpania to magiczne miejsce, pełne urokliwych zakątków przyrodniczych jak i architektonicznych. Nic więc dziwnego, że znajduje się w ścisłej czołówce najchętniej odwiedzanych państw świata. Turyści z rozoszką próbują tu rodzimej paelli, tapasów czy świeżych owoców morza. Zapach lokalnych specjałów roznosi się po licznych, klimatycznych uliczkach. Panujący tu klimat nie da wyrazić się słowami, trzeba poczuć go na własnej skórze.

                                                                                                                                                   Ilona Jarczewska

Zobacz także: